محمد راپوتام:
در روز ۱۱خرداد ۱۳۶۷ من و بیش از ۱۵۰تن از زندانیان مختلف بندهای مختلف گوهردشت را بعد از یک ضرب و شتم و شکنجه شدید به زندان اوین منتقل کردند. ما را پس از رسیدن به اوین به بند۴ بالا بردند و از آن زمان تا قتلعام بهطور روزانه و مکرر مورد اذیت و آزار و شکنجه قرار میدادند. هرروز تعدادی از بچه هارا بیرون میکشیدند، مورد ضرب و شتم قرار میدادند و به سلولهای انفرادی میبردند.
درهای اتاقها را میبستند و باز میکردند و هواخوری را قطع میکردند. این روال شکنجه و آزار ادامه داشت. بهخوبی به یاد دارم روز سهشنبه ۴مردادماه بود که روز ملاقات بند ما بود. زندانیان حق داشتند که هر ۲هفته یکبار به مدت ۱۰دقیقه با خانواده خودشان ملاقات داشته باشند.
این آخرین ملاقات زندانیان بند۴ و خانوادههایشان بود. البته بدون اینکه مطلع باشند که این آخرین ملاقات است. همین ملاقات نیز در وسط راه توسط پاسداران قطع شد و بسیاری از بچهها این فرصت را پیدا نکردند که برای آخرین بار خانوادههایشان را ببینند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر