آنچه از دادخواهیِ خون بیدار قتل‌عام شدگان تابستان ۶۷ در بستر زمان در تکاپوست، پویایی آن و جاری بودنش در حافظهٔ ایران است. جنبش دادخواهی، تکاپوی بی‌توقف و کمینگاه تاریخ برای استیفای حقوق بر «دار» شده و مقتول انسان‌هایی‌ست که هیچ سودایی جز آزادی و برابری نداشته‌اند. بدین سبب است که جنبش دادخواهی، پویا در تکاپوی زمان است و جاری در حافظهٔ ایران.
هدف خمینی قتل‌عام سریع مجاهدین و باقی نگذاشتن ردی از این جنایت هولناک بود. صدور فتوا از جانب او، دست‌باز دادن به هیأت مرگ، قطع ملاقات خانواده‌ها، انجام حفاریهای شبانه برای خاکسپاری اجساد و سایر اقدامات همه در راستای پیاده کردن این سیاست بود. دجال بزرگ قرن خوب دریافته بود که اگر پایه‌های نظامش را بر خون قتل‌عام‌شدگان بنا نکند، دیگر قادر به حفظ آن نخواهد بود.
0 نظرات:
ارسال یک نظر