با یاد مجاهد شهید داریوش کی‌نژاد

 

محل تولد: يزد

سن: ۳۱

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: کرج

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

محل زندان: گوهردشت

 

مجاهد شهید داریوش در سال۱۳۳۶در یک خانوادهٔ زرتشتی در شهر یزد متولد شد ، و  در یکی از دبیرستانهای شهردیپلم گرفت.

پس از شروع انقلاب ضدسلطنتی به آن پیوست، در سال۱۳۵۸با مجاهدین آشنا گردید و به هواداری از آنان پرداخت.

در جریان کاندیداتوری برادر مسعود  سراپا شور و اشتیاق بود،  پس از شدت گرفتن اختناق  داریوش از فعالیت باز نماند اما بعد از ۳۰خرداد ارتباط او قطع شد.

در سال۱۳۶۳به‌دلیل فعالیتهایی که برای برقراری ارتباط مجدد با تشکیلات سازمان داشت مورد شناسایی قرار گرفت و دستگیر شد.

داریوش در مواجهه با آزمایش زندان و شکنجه روحیه‌یی مقاوم و خستگی‌ناپذیر داشت، و در همه شرایط خود را تابع جمع زندانیان مجاهد می‌دانست، و در تمامی اعتراضها و اعتصاب‌های داخل زندان شرکت داشت.

او اخبار فعالیت‌های بیرون زندان را پیگیرانه  دنبال می‌کرد  تا آنها را به اطلاع سایر همبندانش برساند.

در شرایطی که پاسداران می‌کوشیدند با سخت‌تر کردن شرایط زندان، زندانیان را به واکنش‌های عصبی وادارند، او طبعی لطیف و بذله‌گو داشت و به ندرت عصبانی می‌شد.

در سال۱۳۶۶مدت زندانش به اتمام رسید و از آن پس در بند ملی‌کش‌ها بود، رژیم شرط آزادی او را مصاحبه ویدئویی و اعلام انزجار از گذشته انقلابی خود و محکوم کردن سازمان مجاهدین قرار داد.

اما او  قاطعانه آن را رد کرد و طرح دژخیمان را برای به ندامت کشاندن خود به شکست کشاند، در فاصلهٔ اردیبهشت تا خرداد ۱۳۶۷به‌دلیل فشارهای خانواده‌اش به ارگانهای رژیم، بار دیگر طرح آزادی او در دستور کار قرار گرفت.

دژخیمان به خانوادهٔ او گفتند که آزادش می‌کنیم و خانوادهٔ او برای تهیهٔ سند و سایر مقدمات آزادی او دست به‌کار شد.

در حالی که خانوادهٔ او با اشتیاق و انگیزهٔ  بسیار به‌دنبال طی پروسه قانونی آزادی او بودند، از طرف زندان به آنها گفته شد   داریوش را برای آزاد کردن، از زندان گوهردشت به اوین منتقل کرده‌اند.

درابتدای  قتل‌عام زندانیان سیاسی  داریوش قهرمان برای بار دوم، وقتی در برابر سؤال شکنجه‌گران و هیأت مرگ خمینی قرار گرفت، با اراده‌یی استوار در برابر آن سینه سپر کرد و از نام سرخ مجاهد خلق دفاع نمود.

او در ۱۲مرداد سال۶۷بر طناب دار بوسه زد، چند ماه بعد  وقتی خانوادهٔ داریوش برای پیگیری آزادی او به زندان اوین مراجعه کردند، در کمال ناباوری به آنها گفته شد فرزندشان اعدام شده، و آنها می‌توانند برای تحویل‌گیری وسایل او در وقت دیگر مراجعه نمایند.

روحش شاد و یادش گرامی باد... !