با یاد مجاهد شهید احمد آسخ: قهرمانی در میدان مبارزه و مقاومت

 

محل تولد: اندیمشک

شغل: -

سن: ۲۶

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: دزفول

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

احمد آسخ، مجاهدی شجاع و مقاوم، در سال ۱۳۴۰ در شهر قهرمان‌پرور اندیمشک به دنیا آمد. از همان دوران جوانی با مبارزات سیاسی و اجتماعی آشنا شد و در کنار تحصیل در دبیرستان، در جریان انقلاب ضدسلطنتی به فعالیت‌های انقلابی پرداخت. در تظاهرات‌ها، پخش اعلامیه‌ها و شعارنویسی‌ها، احمد جزء فعال‌ترین جوانان انقلاب بود. او با خواندن زندگینامه شهیدان و آشنایی با آرمان‌های سازمان مجاهدین خلق، به جمع هواداران این سازمان پیوست.

احمد که همواره در پی مبارزه علیه ظلم و فساد بود، به‌طور پیوسته در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی مشارکت داشت. پس از انقلاب ضدسلطنتی و پیروزی مردم ایران، احمد به سازمان مجاهدین خلق پیوست و به مبارزات خود ادامه داد. او از جمله کسانی بود که با ایجاد هسته‌های مقاومت در منطقه خود، در برابر رژیم خمینی مقاومت می‌کرد.

در زمستان ۱۳۵۸، در جریان تظاهرات کارگران بیکار، احمد توسط پاسداران رژیم دستگیر شد و به زندان افتاد. با این حال، او هیچ‌گاه از آرمان‌های خود دست نکشید و پس از آزادی از زندان، با تشکیل هسته‌های مقاومت در منطقه، مبارزات خود را علیه رژیم خمینی ادامه داد. احمد که همیشه در پی پیوستن به ارتش آزادیبخش بود، تصمیم گرفت از مرز عبور کرده و به سازمان مجاهدین در منطقه مرزی بپیوندد. اما در مسیر رسیدن به مرز، تیمش توسط پاسداران رژیم دستگیر شد و احمد به زندان یونسکوی دزفول منتقل شد.

در زندان، احمد با شکنجه‌های وحشیانه مواجه شد، اما هرگز تسلیم نشد. او حتی در برابر فشارها و تهدیدات رژیم، به ایمان و آرمان‌هایش وفادار ماند و هیچ‌گاه از مبارزه علیه ظلم دست برنداشت. یکی از همرزمانش درباره او می‌گوید: «احمد مانند دیگر برادرانش از بهترین نفرات محله ما بود و همیشه با روحیه‌ای بالا و شجاعانه در برابر رژیم ایستاد.»

در نهایت، احمد در قتل‌عام تابستان ۱۳۶۷، بر اساس حکم ضدانسانی خمینی، اعدام شد. او که به آرمان‌هایش ایمان داشت و برای آزادی مردم ایران جان خود را فدا کرد، تا همیشه در تاریخ مقاومت مردم ایران باقی خواهد ماند.

خاطراتی از احمد:

یکی از همبندی‌های احمد در مورد او می‌نویسد: «احمد همیشه در تلاش بود تا هوادارانی را که به تازگی از زندان آزاد می‌شدند، به سازمان وصل کند. او هیچ‌گاه از مبارزه دست نکشید و در برابر پاسداران رژیم هیچ‌گونه ترسی نداشت. وقتی پاسداران به او حمله کردند و قصد دستگیری او را داشتند، احمد با شجاعت تمام به مبارزه ادامه داد. لباس‌هایش پاره شده بود و در نهایت دستگیر شد، اما روحیه‌اش هیچ‌گاه شکست نخورد.»

احمد آسخ یک مجاهد واقعی بود که نه تنها در میدان مبارزه بلکه در سخت‌ترین شرایط زندان هم با اراده‌ای قوی به مقاومت ادامه داد. او نه تنها یک قهرمان ملی، بلکه نماد استقامت و فداکاری برای آزادی مردم ایران بود. روحیه‌اش در دل همه کسانی که با او آشنا شدند و از او یاد می‌کنند، باقی خواهد ماند.