جواد باقری؛ شهید قتل‌عام ۶۷ از سنقر

 

محل تولد: سنقر

سن: ۲۷

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: کرج

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

جواد باقری، متولد سنقر، در سال ۱۳۳۹ در خانواده‌ای ساده و پرکار به دنیا آمد. او از همان سال‌های نخستین اعتراضات علیه رژیم شاه در کنار مردم و جوانان دیگر ایستاد و در صف مقدم قیام ۵۷ قرار گرفت. جواد با شور و انگیزه‌ای که داشت، به یکی از فعالان شناخته‌شده در میان هواداران جنبش ملی مجاهدین در سنقر تبدیل شد. با شروع انقلاب و پیروزی مردم ایران، او نیز به دنبال ادامه مبارزه برای آزادی و تحقق آرمان‌های انقلاب بود.

پس از سرکوب‌های رژیم خمینی، جواد در همان سال ۱۳۶۰ پس از ۳۰ خرداد و شروع سرکوب‌های گسترده، دستگیر شد و به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل گردید. در این دوران سخت، جواد با استقامت و شجاعت فراوان در برابر شکنجه‌های جسمی و روحی مقاومت کرد. زندان و شکنجه برای او به بخشی از زندگی‌اش تبدیل شده بود، اما هیچگاه تسلیم نشد.

پس از آزادی، جواد همچنان در تلاش برای پیوستن به صفوف مبارزاتی ادامه داد. اما دوباره دستگیر شد و این بار به تهران منتقل گردید. در زندان تهران، جواد با شکنجه‌های وحشیانه دیگری روبه‌رو شد. «فوتبال» یکی از شکنجه‌های رایج در این دوران بود، جایی که زندانیان در تاریکی شکنجه می‌شدند و جواد یکی از قربانیان این شکنجه‌های شبانه بود.

در تابستان ۱۳۶۷، جواد باقری در میان هزاران زندانی سیاسی دیگر که در قتل‌عام ۶۷ به شهادت رسیدند، جان خود را فدای آرمان آزادی کرد. او که در طول سال‌ها مبارزه‌اش با صداقت و شجاعت، نمادی از ایستادگی بود، در تاریخ ایران جاودانه شد. هنوز در میان مردم سنقر، نام جواد با یاد آزادی‌خواهی و فداکاری گره خورده است.

نام جواد باقری، یادآور رشادت‌ها و ایستادگی‌های جوانی است که هرگز از مبارزه دست نکشید. او نه‌تنها برای آزادی خود، بلکه برای آزادی تمام ایران جنگید و جان خود را فدای آرمان‌های بزرگ آزادی کرد.