برگرفته از سایت کانون حقوق بشر ایران
این ویدئو به نمایش و معرفی قسمتهای مختلف بند ۲۰۹ در زندان اوین اختصاص دارد و اولین قسمت از مجموعه ویدئوهای ساخته شده بر اساس کروکی و عکس هوایی و گفته های شاهدانی است که ماهها در این بند زندانی بوده اند. این شاهدان از داخل و خارج از ایران مشاهدات خود را به کانون حقوق بشر گزارش کرده و در ساخت این مجموعه همکاری نزدیکی داشته اند.
کانون حقوق بشر ایران، از کلیه زندانیانی که در این پروژه ما را یاری کردند، سپاسگزاری می کند.
زندان اوین، یکی از بدنامترین زندانهای ایران است. این زندان در منطقه سعادتآباد و محله اوین درکه قرار دارد. محوطه زندان اوین نزدیک به ۴۰ هکتار است که سابقا زمین و خانه سید ضیاالدین طباطبایی نخست وزیر کابینه سیاه است.
ساخت ابتدایی زندان اوین از سال ۱۳۴۰ آغاز و همزمان با جشنهای ۲۵۰۰ ساله و افزایش اعتراضات بر علیه شاه پایان یافت. در این زندان، بسیاری از مخالفان حکومت پهلوی به طرز وحشیانهای شکنجه شدند.
ساختمان اولیه زندان شامل ۲۰ سلول انفرادی و ۲ بند عمومی و ظرفیت آن ۳۲۰ نفر بود. با بالا گرفتن مخالفت با رژیم پهلوی، فضای این زندان ظرفیت پذیرش زندانیان را نداشت و در چند نوبت به ساختمانهای این زندان اضافه شد. در ابتدای سال ۵۷ این زندان دارای ۱۰۰ سلول انفرادی و چند بند عمومی شد.
ظرفیت اسمی این زندان ۱۵۰۰ نفر بود اما بیش از ۳هزار نفر در آن زندانی بودند. شرایط در زندان اوین به مراتب از سایر زندانها سختتر و شکنجههای اعمال شده علیه زندانیان شدیدتر بود. پس از سرنگونی شاه از سال ۱۳۵۹ به بعد این زندان به محل بازداشت و اعدام جوانان معترض علیه حاکمیت ننگین ولایت فقیه تبدیل شد.
0 نظرات:
ارسال یک نظر