علی ثامنی سربدارِ سنقر – شهید قتل‌عام ۶۷

 

محل تولد: سنقرکلیایی

شغل: -

سن: ۲۸

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: تهران

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

علی ثامنی، فرزند دلیر سنقرکلیایی، در سال ۱۳۴۰ چشم به جهان گشود؛ جوانی آرام، استوار و برخاسته از دل مردمی که بهای آزادی را خوب می‌شناختند. تحصیلاتش را تا مقطع دیپلم ادامه داد و از همان روزهای نوجوانی، در خیزش بزرگ ۱۳۵۷ در کنار مردم معترض شهرش حضور داشت؛ حضوری که آغاز راهی شد که بعدها به سرنوشت او گره خورد.

پس از پیروزی قیام، علی با هواداران مجاهدین خلق همراه شد؛ انتخابی آگاهانه که مسیر زندگی و مبارزه‌اش را مشخص کرد. فعالیت‌های سیاسی‌اش در این دوران، تلاشی بود برای آگاهی‌بخشی و پیگیری آرمانی که به آن باور داشت.

در تابستان ۱۳۶۰ دستگیر و مدتی در زندان محبوس شد، اما زندان و شکنجه نتوانستند اراده‌اش را درهم بشکنند. پس از آزادی، دوباره در پی یافتن راهی برای پیوستن به رزمندگان آزادی برآمد؛ اما بار دیگر بازداشت شد و این‌بار او را به اوین و سپس به گوهردشت منتقل کردند.

سرانجام در تابستان خونبار ۱۳۶۷، هنگامی که هزاران زندانی سیاسی در بی‌دادگاهی چند دقیقه‌ای سر بدار شدند، علی ثامنی نیز سربلند و استوار به کاروان شهیدان قتل‌عام ۶۷ پیوست؛ جوانی ۲۸ ساله که با ایمانی روشن، جان خود را در راه باورش فدا کرد.

خانواده‌ی ثامنی نیز بهای سنگینی پرداخت. سید نصرالله حسینی، دایی او، و دو تن از بستگانش—مهدی در سال ۱۳۶۰ و معصومه امینی در همان سال—همگی در مسیر مقاومت جان باختند؛ خانواده‌ای که نامش در تاریخ سنقر به‌عنوان نماد ایستادگی ثبت شد.

یاد علی ثامنی؛ جوان سربدار سنقر و شهید قتل‌عام ۶۷، همچنان چون شمعی افروخته در حافظه مردم منطقه و نسل‌های آزادی‌خواه باقی خواهد ماند.