جنبش دادخواهی ۶۷، که به خون قتلعام شدگان تابستان آن سال گره خورده است، همچنان در جوشش و خروش است. این جنبش، یادآور مظلومیت و ایستادگی هزاران زندانی سیاسی است که در تابستان ۱۳۶۷ به دستور مستقیم حاکمیت وقت، بهصورت جمعی اعدام شدند.
هرچند سلطنت مطلقه فقیه با بهرهگیری از سرکوب و خشونت، تلاش کرد تا صدای آزادیخواهی را خاموش کند، اما خونهای به ناحق ریخته شده، همچنان در جوشش است و الهامبخش مقاومت و دادخواهی نسلهای بعدی شده است. این خونها، نماد پایداری در برابر ظلم و ستم، و شعلهای است که برغم همه جنایتها، همچنان روشن مانده و به مسیر مبارزه و آزادیخواهی تداوم بخشیده است.
جنبش دادخواهی ۶۷، نه تنها یادآور فاجعهای بزرگ در تاریخ معاصر ایران است، بلکه نمادی از ایستادگی مردم در برابر ظلم و تلاش برای به دست آوردن آزادی و عدالت نیز محسوب میشود. این جنبش، نشان میدهد که حتی در تاریکترین لحظات تاریخ، امید به آزادی و عدالت هرگز نمیمیرد و همچنان در دلها زنده و در حرکت است.
0 نظرات:
ارسال یک نظر