تابستان ۶۷؛ زمانی که محمد محسن وزین قهرمانانه ایستاد

 

محل تولد: تهران

شغل: معلم

سن: ۳۴

تحصیلات: لیسانس

محل شهادت: کرج

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

محل زندان: گوهردشت

محمد محسن وزین؛ معلمی که درس آزادی را با خون خود نوشت

محمد محسن وزین، در سال ۱۳۳۳ در تهران دیده به جهان گشود و با شوق یادگیری و دغدغه برای عدالت، مسیر زندگی‌اش را به مبارزه برای آزادی گره زد. او پس از گذراندن دوره دبیرستان، در سال ۱۳۵۲ وارد دانشگاه تهران شد و در رشته علوم ریاضی تحصیل کرد. دوران دانشجویی‌اش با فعالیت‌های گسترده علیه رژیم شاه همراه بود و او را به سازمان مجاهدین خلق و آرمان‌های رهایی‌بخش آن پیوند داد.

محسن پس از انقلاب ۱۳۵۷، به‌عنوان عضوی فعال در انجمن دانشجویان مسلمان و همچنین مسئولیتی در چاپ نشریه «مجاهد»، به مبارزات خود ادامه داد. با آغاز سرکوب گسترده رژیم خمینی پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، او نیز همچون دیگر مبارزان به زندگی مخفی روی آورد. اما در شهریور همان سال، در جریان انجام مأموریتی، توسط مزدوران سپاه دستگیر و به شکنجه‌گاه اوین منتقل شد.

محسن، که در بیدادگاه خمینی به ۱۵ سال حبس محکوم شده بود، به زندان‌های قزلحصار و گوهردشت منتقل شد. او در سیاه‌چال‌های وحشتناکی همچون «گاودونی»، نماد استقامت و پایداری بود. زندانبانان جنایتکاری چون حاج داوود رحمانی، با انواع شکنجه‌ها و حتی استفاده از اهرم‌های عاطفی مانند خانواده و فرزند خردسالش، تلاش کردند او را به تسلیم وادارند. اما محسن هرگز خم به ابرو نیاورد و همواره در برابر فشارها استوار ایستاد.

در سال ۱۳۶۵، در زندان اوین، محسن در جریان اعتصاب‌های طولانی زندانیان، به‌عنوان سخنگوی آن‌ها، نقش مهمی در دفاع از حقوق همرزمانش ایفا کرد. او به‌رغم تهدیدات و شکنجه‌های مضاعف، هرگز از مسئولیتش شانه خالی نکرد. در بهمن ۱۳۶۶، به زندان گوهردشت منتقل شد و در آنجا نیز ایستادگی‌اش خاری در چشم دژخیمان بود.

در تابستان ۱۳۶۷، با صدور فتوای جنایتکارانه خمینی برای قتل‌عام زندانیان سیاسی، محسن وزین نیز، که نمادی از مقاومت و سرسختی بود، در زندان گوهردشت به شهادت رسید. او در برابر مرگ، همچون در برابر زندگی، مقاوم و پرصلابت ایستاد و درس آزادی را با خون خود به نسل‌های آینده آموخت.

یاد و راه محمد محسن وزین، معلم آزادی، جاودانه باد.