من امينه هستم ، فرزند يكي از 30000 زنداني سياسي قتل عام شده در سال 67
كسي كه از كودكي طعم واقعي زندان، شكنجه و فقدان عزيزش را درك كرد.
زمانيكه تنها يكسال سن داشتم به همراه مادر و پدرم دستگير شدم
چندين ماه را همراه با مادرم در زندان سپاه و درجمع شكنجه شدگان گذراندم
و پس از آن ديدار من از پدر و مادرم منحصر شد به هفته اي يكبار و از پشت ميله هاي زندان
پدرم را كشتند بي آنكه پيكرش را يا حتي نشاني از او راتحويل ما بدهند
هنوز هم كه هنوز است نميدانيم پيكر پدرم و يارانش و تمامي آن 30000 شهيد در كجاي سرزمينمان به خاك سپرده شده است .
28 سال ميگذرد اما هم چنان عاملان و عامران اين جنايت، آزادانه به جناياتشان ادامه ميدهند
هم چون اعدام 25 زنداني سياسي اهل سنت در يك روز و اعدام بيشتر از 70 زنداني در يكماه اخير
رژيم جنايتكاراايران در طي 28 سال از هيج جنايتي براي سركوب و كشتار مخالفين و ايجاد خفقان فروگذار نكرده است .
من به نوبه خودم از طرف تمامي بازماندگان زندانيان سياسي اعدام شده ، از جوامع بين المللي ميخواهم كه هرچه زودتر عاملين اين جنايت هولناك را به پاي ميز محاكمه بكشاند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر