ارژنگ رمقی‌آبکناری متولد سال ۱۳۴۱ در شهر خوی است. او شاگرد اول و ممتاز مدارس و مناطق تحصیلی بود. یکبار مدیر مدرسه راهنمایی در حالی‌که دانش‌آموزان در حیاط مدرسه به صف شده بودند گفت می‌خواهم نمونه مدرسه را به شما معرفی کنم: ارژنگ رمقی.
به‌دلیل مهربانی و نوعدوستی و کمک به دیگران در هر جمعی که بود مورد احترام قرار می‌گرفت. شخصیت متین و صبوری داشت و محبوب اطرافیانش بود.
او هوادار سازمان بود اما سال ۱۳۶۱ در سن ۲۰سالگی نه به‌دلیل هواداری از سازمان بلکه به‌خاطر فشار به پدرش که محل اختفای فرزند مجاهد دیگرش را بگوید، پاسداران جنایتکار ارژنگ را به‌گروگان گرفتند. ارژنگ سرانجام در یک دادگاه نمایشی به ۱۸سال زندان محکوم شد و پس از ۶سال اسارت در زندانهای همدان به‌عنوان مجاهدی استوار و «سر موضع» در اولین سری اعدامها در قتل‌عام زندانیان سیاسی در ۱۱ مرداد ۶۷ به همراه ۳۷ نفر از همرزمانش به جوخه تیرباران سپرده شد، و در گورستان همدان نیز بخاک سپرده شده است.
خانواده او پس از ۵ماه قطع ملاقات، سرانجام با یک خبر ناگوار مواجه شدند. دو پاسدار دژخیم در ۸ آذر ۶۷ با کیسه‌ای حاوی لباس‌های خونین ارژنگ به خانه مراجعه می‌کنند. مادر ارژنگ در را باز می‌کند و آن پاسداران جنایتکار لباس‌های خونین ارژنگ را به مادر می‌دهند که او با دیدن این صحنه جیغ بلندی می‌کشد و همانجا سکته می‌کند و بر زمین می‌افتد. مادر به بیمارستان همدان و سپس به بیمارستانی در تهران منتقل می‌شود، اما به‌دلیل بروز ضایعه در قلب، معالجات به جایی نمی‌رسد و او سرانجام در ۱۱ تیر ۱۳۶۸ به پسرش ارژنگ می‌پیوندد.
دایی ارژنگ، مجاهد شهید سلمان دازگر، نیز از شهیدان سرفراز مجاهد خلق در بندرانزلی است که سال ۱۳۶۳ در تهران به شهادت‌رسیده و در انزلی به خاک سپرده شده است.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai96
0 نظرات:
ارسال یک نظر