ابراهیم صحراگرد سال ۱۳۴۲ در رشت متولد شد. پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی با سازمان مجاهدین آشنا شد. پس از آن بود که فعالیت خود را با ستاد دانشآموزی مجاهدین در رشت شروع کرد. با تأسیس میلیشیا مسئولیتهای مختلفی را بهعهده گرفت. او سعی میکرد مسئولیتهایش را به نحو شایستهیی انجام دهد. به دلیل پخش اعلامیه و تراکت و نشریه مجاهد در همین دوران توسط پاسداران شناسایی شده و در حمله مزدوران به پایگاهشان دستگیر شده و روانه زندان گردید. پس از مدتی آزاد و برای بار دوم در آبان ۶۰ دستگیر شد و به زیر شکنجههای وحشیانه رژیم رفت. او با هوشیاری توانست بدون دادن ذرهیی اطلاعات این دوره را نیز بگذراند و پس از ۶ماه آزاد شود. ابراهیم پس از آزادی از زندان دوباره به فعالیتهایش ادامه داد. در ۳۱شهریور۶۳ در حین انجام فعالیتهایش برای سومین بار دستگیر شد.
دژخیمان با کینهیی که از او داشتند به صورت وحشیانهتری او را شکنجه کردند. در یک نوبت ابراهیم را از ساعت ۹صبح تا ۹صبح روز بعد با کابل زده بودند بهطوری که گوشتهای کف پایش ریخته و استخوانهای پایش بیرون زده بود. بعد از مدتی او را به زندان چالوس منتقل کردند و در دادگاه به ۱۵سال زندان محکوم شد. ۲سال از محکومتیش را در زندان سپاه رشت گذراند و سپس به زندان اصفهان تبعید شد.
در نوشتهای درباره او آمده است:
«وقتی خبر عزیمت برادر مسعود به جوار خاک میهن را در ملاقات به او دادیم گفت: «ضرورت این عزیمت را انقلاب ایجاب کرده است اگر لازم باشد مسعود به هر کجای دیگر دنیا هم خواهد رفت».
از او پرسیدیم وقتی از زندان آزاد شدی چکار خواهی کرد؟ گفت:«به سازمان خواهم پیوست تا بتوانم انتقام همه رنجها و شکنجهها و خون شهیدان را بگیرم زیرا که سازمان همه چیز من است».
مجاهد قهرمان ابراهیم صحراگرد با روحیه مقاوم و انقلابی که داشت،همواره بر سر مواضع سازمان پای فشرد و عاقبت در ۱۶مرداد۶۷ با دفاع از آرمان آزادی سربهدار شد.
0 نظرات:
ارسال یک نظر