گفتگو با شیلا نینوایی
پس از ماهها شکنجه و بدون روند قانونی، در دادگاهی که کمتر از ۳دقیقه طول کشید به ۵سال حبس محکوم شدم. در اردیبهشت ۱۳۶۶، تنها ۴ماه پس از آزادیام مجدداً دستگیر شدم و بار دیگر بهمدت ۲سال دیگر به اوین منتقل شدم. این حکم حبس مصادف بود با کشتار مستند هزاران زندانی سیاسی در تابستان ۱۹۸۸.
در ۱۵اوت ۱۹۸۸ من را به «راهروی مرگ» بردند و در برابر هیأت مرگ در اوین حاضر شدم و روی یک صندلی در مقابل این هیأت ۴نفره نشستم که یکی از آنها ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور فعلی رژیم بود.
من جزء معدود بازماندگان بودم. پس از ماهها بازگشت به سلول انفرادی، متوجه شدم که اکثر افرادی که در زندان میشناختم بدار آویخته شدهاند و زندانی که با ورودم پر بود، خلوت و خالی بهنظر میرسید.
0 نظرات:
ارسال یک نظر