محل تولد: اندیمشک
شغل: -
سن: ۲۸
تحصیلات: دیپلم
محل شهادت: اهواز
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
محل زندان: دزفول (زندان یونسکو)
فرنگیس کیهانی، دختر جسارت و ایمان، در سال ۱۳۳۹ در شهر مقاوم اندیمشک به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در همانجا گذراند و سپس حرفه خیاطی را بهعنوان شغل برگزید؛ اما قلبش از همان روزها، جایگاه شعلههای مبارزه بود. او در سال ۱۳۵۷ در صف اول تظاهرات علیه رژیم سلطنتی ایستاد و با خواندن زندگینامه شهیدانی چون گل سرخ انقلاب، مهدی رضایی، با آرمان سازمان مجاهدین خلق آشنا شد.
فرنگیس پس از انقلاب ضدسلطنتی به عنوان هوادار به جنبش ملی مجاهدین در اندیمشک پیوست و با تمام وجود در جلسات، کلاسهای آموزشی و مراسم سازمان شرکت کرد. او نهتنها تمام درآمد خیاطیاش را صرف کمک به سازمان میکرد، بلکه در تظاهرات مادران و مراسم بزرگداشت شهدای سازمان نیز حضوری مؤثر داشت.
با آغاز سرکوب خونین پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، ارتباط فرنگیس با سازمان قطع شد، اما او آرام ننشست. تحت پوشش خیاطی، به حمایت از خانوادههای شهدا و زندانیان مجاهد پرداخت و زندگیاش را وقف کمک به آنها کرد. در سال ۱۳۶۵ موفق شد ارتباط خود را با سازمان مجدداً برقرار کند، اما مدتی بعد، در حالی که همسرش، مجاهد صدیق کریم رشیدی (محراب) به سازمان پیوسته بود، فرنگیس دستگیر و تحت شکنجه قرار گرفت تا اطلاعاتی درباره همسرش بدهد. بیش از یکسال و نیم در زندان دزفول ماند، اما خم به ابرو نیاورد.
پس از آزادی، به دنبال پیوستن به سازمان در مناطق مرزی بود، اما در مسیر خروج از کشور، اکیپ آنها توسط پاسداران دستگیر و به زندان اهواز منتقل شد. شکنجهها بلافاصله آغاز شد، اما فرنگیس – این زن جسور، مقاوم و مصمم – هرگز تسلیم نشد.
در تابستان ۱۳۶۷، در پی صدور حکم ضدبشری خمینی برای قتلعام زندانیان سرموضع، دژخیمان سه شب به فرنگیس مهلت دادند: یا ندامت کن و از سازمان اعلام برائت کن، یا تیرباران میشوی. اما پاسخ فرنگیس همان بود که از یک زن مجاهد خلق انتظار میرفت: «اگر همین حالا آزاد شوم، با پای پیاده هم که شده به مجاهدین خواهم پیوست».
فرنگیس کیهانی، در زندان یونسکو دزفول، همراه با دیگر مجاهدان سر موضع، ایستاده، سرفراز و بیهراس، به تیغ دشمن لبخند زد و جاودانه شد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
0 نظرات:
ارسال یک نظر