محل تولد: قصرشیرین کرمانشاه
شغل: -
سن: ۳۰
تحصیلات: دانشجو
محل شهادت: کرج
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
محل زندان: اوین
با یاد مجاهد قهرمان، شهید قتلعام ۶۷، صفدر آزادمهر — فرزند احمد، متولد سال ۱۳۳۷ در قصرشیرین کرمانشاه، دانشجویی آگاه و متعهد در رشته مهندسی که مسیر زندگیاش را نه در سودای مدرک و موقعیت، بلکه در آرمان آزادی و رهایی مردم ایران جستوجو کرد.
صفدر در سالهای پرتلاطم انقلاب، در دانشگاه ساری، به هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران پرداخت. او همان جوانی بود که دوستان و آشنایانش از او با این جمله یاد میکردند: «صفدر همیشه دنبال کمک به دیگران بود، حتی اگر خودش در تنگنا بود».
در پاییز ۱۳۶۰، در کرمانشاه دستگیر و به زندان اوین منتقل شد. سالها در سلولها و بندهای این زندان مخوف، با عزمی راسخ و دلی آکنده از ایمان، مقاومت کرد. تا ماهها پیش از اعدام، با خانوادهاش تماس داشت، اما ناگهان همهچیز قطع شد.
و سرانجام در مهرماه ۱۳۶۷، در اوج جنایت بیسابقه و تاریخی قتلعام زندانیان سیاسی، صفدر نیز به صف هزاران قهرمان سربدار پیوست. او را در زندان اوین به تیرباران سپردند؛ بیدادگاهی، بیدفاع، بیمحاکمه. هیچ نشانی از پیکرش به خانوادهاش ندادند، تنها وسایلش را با تاخیر تحویل دادند — همان وسایلی که در نبود جسمش، وزنی جانکاهتر از مرگ داشتند.
خبر این اعدام، خانوادهاش را در هم شکست. مادرش از غم پسر سکته کرد و جان باخت. خواهرش در اندوهی بیپایان، خود را کشت. این است چهره واقعی جنایتی که تاریخ ایران هرگز آن را فراموش نخواهد کرد.
صفدر آزادمهر، مهندس بود، اما مهندس آزادی؛ از آن نسل نادری که برای ساختن آیندهای روشن، جان خویش را فدا کردند.
نامش، چهرهاش، داستانش باید زنده بماند، تکرار شود، ثبت شود، تا نسلهای آینده بدانند که آزادی این سرزمین با خون چه کسانی آبیاری شد.
یادش جاودان، راهش پررهرو.
صفدر آزادمهر؛ یکی از هزاران ستاره سرخ قتلعام ۶۷.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
0 نظرات:
ارسال یک نظر