محل تولد: تبریز
شغل: -
سن: ۱۷
تحصیلات:
محل شهادت: تبریز
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
در روز شنبه ۱۵ مرداد، اولین گروه از زندانیان بند ۹ زندان تبریز، بههمراه دو نفر از بند ۲، جهت بازجویی به مدت شش روز به زندان اطلاعات منتقل شدند. اما روز جمعه، آنها را به بند بازگرداندند. فضای بند سنگین بود و همه میدانستند که این انتقال مقدمهی فاجعهای بزرگ است.
سعید حیدرنیا، یکی از همان مجاهدان خلقی بود که در نخستین سری از اعدامهای زندان تبریز در جریان قتلعام ۶۷ به شهادت رسید. وقتی به بند بازگشت، به او گفته بودند که اعدامی است و باید منتظر اجرای حکم بماند. با این حال، کوچکترین تزلزلی در رفتارش دیده نمیشد. با همان روحیه پیشین، استوار و آرام، میان دیگر زندانیان میگشت. نه تنها نشکست، بلکه همچون کوهی از صلابت و ایمان در برابر جلادان ایستاد.
شب شنبه، ساعت ۹، نامش از بلندگوی بند خوانده شد. سعید برخاست، با گامهایی محکم و لبخندی بر لب، سرفراز و بیتردید، راه افتاد و رفت؛ گویی که برای انجام وظیفهای مقدس قدم برمیدارد.
سعید، هنگام دستگیری در سال ۱۳۶۵، تنها ۱۵ سال داشت. او بههمراه مجاهد شهید یحیی محسنی برنجآبادی، در عملیاتی برای مجازات یک مزدور و جاسوس رژیم که در شناسایی و شهادت بسیاری از هواداران سازمان نقش داشت، در چهارراه منصور تبریز دستگیر شده بود.
در جریان درگیری، یحیی نارنجکی بهسوی پاسداران پرتاب کرد، اما ناگهان متوجه حضور یک رهگذر در محل افتادن نارنجک شد. برای آنکه آسیبی به مردم نرسد، خودش را روی نارنجک انداخت. بر اثر انفجار، زخمی شد و یک چشمش را از دست داد. یحیی نیز همان شب از بند ۳ برای اعدام برده شد.
سعید حیدرنیا نیز، دو سال بعد، در جریان قتلعام زندانیان سیاسی در مرداد ۶۷، سرفرازانه و بیهراس، به صف شهیدان مجاهد خلق پیوست؛ نمونهای روشن از ایمان، پایمردی و انتخاب آگاهانهای که تا آخرین لحظه از آن دفاع کرد.
یادش گرامی، راهش پررهرو.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
0 نظرات:
ارسال یک نظر