با یاد و نام مجاهد شهید و قهرمان خلق، محمود یزدجردی، از پیشتازان مبارزه برای آزادی مردم ایران، که در برابر دیکتاتوری ایستاد و جان خود را در راه آرمانش فدا کرد.
محل تولد: تهران
سن: ۲۶
تحصیلات: دیپلم
محل شهادت: تهران
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
تولد و آغاز مسیر مبارزه
محمود یزدجردی در سال ۱۳۴۱ در خانوادهای نسبتاً مرفه در شمال تهران متولد شد. دوران کودکی و نوجوانیاش را در تهران گذراند و تا دریافت مدرک دیپلم، در همان شهر به تحصیل پرداخت. در دوره نوجوانی، با وقوع انقلاب ضدسلطنتی سال ۱۳۵۷، شاهد سقوط رژیم پهلوی و شکلگیری فضای سیاسی جدیدی در کشور شد.
این دوران، نقطه عطفی در زندگی محمود بود؛ زمانی که با آرمانها و مواضع سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد. او در همان سالهای ابتدایی پس از انقلاب، با همراهی جمعی از هممدرسهایهایش، انجمن دانشآموزان مسلمان مدرسهشان را در ارتباط با جنبش ملی مجاهدین تأسیس کرد.
فعالیت تشکیلاتی و مسئولیت در اتحادیه انجمنها
با گسترش فعالیتها و شکلگیری اتحادیه انجمنهای دانشآموزان مسلمان تهران، محمود بهعنوان مسئول تشکیلات ناحیه شمال تهران انتخاب شد. حوزه مسئولیت او دبیرستانهای مناطق شمیران، قلهک، اوین و ونک را دربر میگرفت.
او با وجود سن پایین، مدیری شجاع، منظم و تأثیرگذار بود. درگیری با نیروهای سرکوبگر رژیم در آن زمان، بخشی از فعالیتهای مستمر او بود. محمود در برابر حملههای چماقداران رژیم خمینی، با صلابت و روحیهای جنگنده، ایستادگی میکرد و همیشه مایه دلگرمی میلیشیاهای تحت مسئولیتش بود.
فروتنی، مسئولیتپذیری، و پیشقدم بودن در همه عرصهها، از ویژگیهای بارز محمود یزدجردی بود که میان دوستان و همرزمانش زبانزد خاص و عام بود. خانه خانوادگی او در خیابان فرمانیه، به یکی از پایگاههای فعال هواداران سازمان در تهران تبدیل شده بود.
دستگیری، شکنجه و مقاومت در زندان
در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، پس از پایان تظاهرات بزرگ سازمان در تهران، محمود یزدجردی توسط نیروهای کمیته سعدآباد دستگیر شد. او را بلافاصله به زندان اوین منتقل کردند و تحت شکنجههای شدید قرار دادند.
در بازجوییها از او میخواستند اطلاعات و رد سایر هواداران را بدهد، اما او با هوشیاری، سکوت مؤثر و مقاومتی کمنظیر، هیچ اطلاعاتی نداد و بازجویان را ناکام گذاشت.
پس از صدور حکم توسط دادگاه نمایشی رژیم، محمود به بند ۴ زندان قزلحصار منتقل شد و سالها در آنجا با روحیهای سرشار از انگیزه، مبارزه را ادامه داد. در سال ۱۳۶۴ به بند ۳ گوهردشت و مدتی بعد به بند ۴ زندان اوین منتقل گردید. از همان ابتدا، حضور او برای زندانیان سیاسی دیگر، نمادی از پایداری و اراده انقلابی بود.
خاطرهای از همبند شهید
یکی از همبندیان محمود، در خاطراتش از او مینویسد:
«از سال ۶۴ تا ۶۷ در بند ۳ گوهردشت و بند ۴ اوین با هم بودیم. قلبی سرشار از عشق به سازمان و شخص برادر مسعود داشت. در عین حال، کینهای عمیق و آگاهانه نسبت به رژیم پاسداران و شکنجهگران داشت.
او از پرتحرکترین و باانرژیترین افراد بند بود. روحیهای شاداب و تأثیرگذار داشت و از استعداد بسیار بالایی در همه زمینهها برخوردار بود. در ورزش از بهترینها بود، چه در زندان و چه پیش از آن. از سال ۶۶، دفاع علنی و تهاجمی از سازمان را آغاز کرد و همیشه مواضع قاطع و تندی علیه رژیم اتخاذ میکرد.»
شهادت در قتلعام زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷
در مرداد ۱۳۶۷، در جریان قتلعام بزرگ زندانیان سیاسی به دستور مستقیم خمینی، محمود یزدجردی از جمله نخستین مجاهدانی بود که در برابر «هیأت مرگ» قرار گرفت. او در برابر این دادگاه فرمایشی و ضدانسانی، با دفاع جانانه از سازمان و آرمانهای آزادیخواهانهاش، به سرخترین شکل ممکن، راه رهایی را برگزید.
او به عهد خود با خلق و خدا وفا کرد و با بوسه بر طناب دار، نامش را در دفتر خونین اما پرافتخار مقاومت ملت ایران جاودانه ساخت.
دعوت به همکاری از هممیهنان
متأسفانه تاکنون تصویری از این شهید سرافراز در دسترس نیست. لذا از همهی عزیزانی که محمود یزدجردی را میشناسند یا خاطره یا عکس یا اطلاعاتی از او دارند، دعوت میشود تا اطلاعات خود را به نشانی ایمیل زیر ارسال کنند:
محمود یزدجردی یکی از هزاران جوان برومند و آگاه ایران بود که در راه مبارزه با ظلم و استبداد، از آسایش، خانواده، تحصیل و در نهایت از جان خویش گذشت. یاد او، الهامبخش نسلهایی خواهد بود که برای آزادی و عدالت، راه مبارزه را برمیگزینند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر