محل تولد: سروستان
سن: ۲۸
تحصیلات: دیپلم
محل شهادت: شیراز
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
محل زندان: زندان عادل آباد شیراز
با یاد و نام مجاهد شهید سید فرج میرحسینی سروستانی؛ فرزند برومند سروستان که از جوانی آگاه و جستجوگر به ستونی استوار در مسیر مبارزه برای آزادی مردم ایران بدل شد.
سیدفرجالله میرحسینی در سال ۱۳۳۹ در سروستان چشم به جهان گشود و دوران تحصیل ابتدایی و متوسطه را با موفقیت در زادگاهش پشت سر گذاشت. نوجوانی پرانرژی، پرتلاش و با روحیهای اجتماعی بود و همین ویژگیها او را در سال ۱۳۵۷، در اوج قیام مردم علیه شاه، به صف اعتراضات مردمی کشاند. همان روزها بود که با سازمان مجاهدین خلق آشنا شد؛ آشناییای که بعدها به راه و هویت ماندگار او تبدیل شد.
پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، با تشکیل جنبش ملی مجاهدین در سروستان، بهعنوان هواداری فعال وارد عرصه شد. در فروش نشریه، فعالیتهای سیاسی، و تبلیغات انتخاباتی اولین دوره ریاستجمهوری برای برادر مجاهد مسعود رجوی نقشی پررنگ داشت. از علاقهمندان جدی کلاسهای ویدیویی تبیین جهان بود و با شور و اشتیاقی ستودنی در آن شرکت میکرد.
او در دکههای خیابانی معرفی انتشارات و خطمشی سازمان بارها هدف حملات چماقداران رژیم قرار گرفت، اما هر بار استوارتر از پیش بازمیگشت. در تظاهراتهای اعتراضی علیه سرکوبگریهای حاکم فعال بود و پس از سرکوب خونین ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، همانند بسیاری از مجاهدین، به فعالیت مخفی روی آورد. روحیهٔ پرشور، ایمان روشن و عشق عمیقش به آرمان سازمان و برادر مجاهد مسعود رجوی، در میان همرزمانش زبانزد بود.
در تظاهرات هواداران سازمان در اول شهریور ۱۳۶۰ در سروستان شرکت داشت و پس از قطع ارتباط با سازمان، با تمام توان در پی وصل دوباره بود. این تلاشها سرانجام در سال ۱۳۶۳ به ثمر نشست، زمانی که از طریق هوادارانی که از زندان آزاد شده بودند دوباره به سازمان مرتبط شد.
سال ۱۳۶۴، هنگامی که قصد پیوستن به رزمندگان مجاهد در مرزهای غرب کشور را داشت، ارتباطش لو رفت و در شیراز دستگیر و به زندان عادلآباد منتقل شد. زیر شکنجههای سنگین، مقاومتش تحسینبرانگیز بود؛ مقاومتی که همرزمانش سالها بعد نیز با احترام و غرور از آن یاد کردند. پس از بازجویی و شکنجه، در بیدادگاه رژیم به پنج سال زندان محکوم شد.
اما تقدیر او به پایانی معمول ختم نشد؛ او از نسل «سرموضع»ها بود. در تابستان ۱۳۶۷، هنگامی که خمینی ملعون فرمان قتلعام هزاران مجاهد خلق را صادر کرد، سید فرج میرحسینی نیز در زندان عادلآباد شیراز سرفرازانه پای بر دار آزادی گذاشت و به قافلهٔ جاودان شهدای قتلعام ۶۷ پیوست.
راهش روشن، نامش ماندگار، و یادش در دل هر انسان آزادهای جاودانه باد.

0 نظرات:
ارسال یک نظر