اردوان صحت؛ قهرمانی که تا آخرین لحظه استوار ماند

 

محل تولد: مراغه

سن: ۲۸

تحصیلات: دانشجو

محل شهادت: اردبیل

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

🌹 از مراغه تا اردبیل، از دانشگاه تا میدان نبرد، از سیاه‌چال تا قله افتخار… این قصه‌ای از پایداری بی‌نظیر مردی است که نامش تا ابد با واژه "مقاومت" گره خورده است.

اردوان صحت، فرزند ایران، در سال ۱۳۳۹ در مراغه دیده به جهان گشود. از همان آغاز، نبوغ و تلاشش او را به جایگاه‌های علمی و اجتماعی والا رساند. دوران مدرسه را با نمرات ممتاز پشت سر گذاشت و سپس در دانشگاه تبریز، در رشته مکانیک، گام به عرصه دانش گذاشت. اما این همه‌ی مسیر او نبود، بلکه ورودش به دانشگاه، آغازی بود بر راهی پرخطر اما پرافتخار؛ راه مجاهدت و مبارزه.

با پیوستن به انجمن دانشجویان مسلمان هواداران سازمان مجاهدین، اردوان به یکی از پرتلاش‌ترین نیروهای انقلاب ضدسلطنتی تبدیل شد. با شجاعت و ایمان، در صفوف اول مبارزات دانشجویی و مردمی ایستاد، و پس از پیروزی انقلاب، فعالیت‌هایش را در بخش‌های مختلف گسترش داد.

میدان نبرد؛ از امجدیه تا خیابان‌های تبریز سال ۱۳۵۹، هنگامی که توطئه‌های سرکوبگرانه‌ی رژیم شدت گرفت، اردوان به اردبیل منتقل شد تا مسئولیت‌های مهم‌تری را برعهده بگیرد. در مراسم‌های بزرگ، از جمله میتینگ امجدیه، او فرمانده میلیشیاهای اعزامی تبریز بود که وظیفه‌ی حفاظت از تجمعات را داشتند. حضور او در این نقش، نشان از جسارت و توانایی‌های منحصر‌به‌فردش داشت.

لحظه‌ی سرنوشت‌ساز؛ بازداشت و فرار قهرمانانه سال ۱۳۶۰، پس از چندین بار شناسایی توسط نیروهای رژیم، بالاخره در جریان انجام مأموریت سازمانی دستگیر شد و به سیاه‌چال سپاه پاسداران در اردبیل منتقل شد. زندان، شکنجه، تهدید… اما این‌ها هرگز اردوان را در هم نشکست.

برادرش که همزمان با او در همان زندان بود، در خاطراتش نوشته است: "اردوان هیچ‌گاه آرام نمی‌گرفت، لحظه‌ای از فکر فرار دست نمی‌کشید. شب‌ها نقشه می‌کشید، مسیرها را بررسی می‌کرد. تا اینکه یک شب، با قاطعیت گفت که آماده‌ی اجرای نقشه فرار است."

و او موفق شد… شبی تاریخی، گریز از چنگال مرگ! او از سیاه‌چال سپاه پاسداران گریخت، و این اقدام شجاعانه نه‌تنها وحشت را در دل سرکوبگران انداخت، بلکه امید و انرژی تازه‌ای را در دل سایر زندانیان سیاسی زنده کرد.

دوباره در بند، دوباره مقاومت اردوان پس از فرار، مدتی در شمال کشور پنهان شد و سپس برای پیوستن مجدد به سازمان، به تهران رفت. اما در این مسیر، در سال ۱۳۶۰ بار دیگر دستگیر شد و به زندان اوین انتقال یافت. این‌بار فشارها بیشتر بود، شکنجه‌ها شدیدتر، اما روحیه‌اش همان بود… استوار، شکست‌ناپذیر، مصمم.

سرانجام در بیدادگاه رژیم، ابتدا به اعدام محکوم شد، اما این حکم بعداً به حبس ابد تغییر یافت. او در زندان، مانند گذشته، نقش کلیدی در سازماندهی تشکیلات زندانیان داشت و مقاومتش الهام‌بخش دیگران بود.

آخرین ایستادگی، آخرین فریاد… سال ۱۳۶۷، موج وحشیانه‌ی سرکوب‌ها به اوج رسید، و هزاران زندانی سیاسی که حاضر به تسلیم نبودند، به دار آویخته شدند. اردوان صحت، این قهرمان سرموضع، در مرداد ۱۳۶۷ در اردبیل سربدار شد، اما نامش جاودان باقی ماند.

دژخیمان حتی تا یک سال پس از شهادتش، خبر اعدام او را مخفی نگه داشتند، تا اینکه سرانجام مادر داغدارش، از محل دفن دسته‌جمعی مطلع شد و پیکر فرزندش را در میان پنج مجاهد دیگر شناسایی کرد.

برادر اردوان در آخرین دیدارشان نوشت: "مثل همیشه، سرحال و شاداب بود. به همه برادران و خواهران مجاهدش سلام داشت، مخصوصاً به برادر مسعود و خواهر مریم. گفت که تا آخرین لحظه، در آرزوی پیوستن به سازمان و دیدار آنهاست."

🌹 اردوان صحت، قهرمان سربلند تاریخ ایران، تا آخرین دم با ایمان به آرمان‌هایش ایستاد. او نماد ایستادگی، وفاداری و مقاومت است؛ و خاطره‌اش تا ابد در قلب‌ها زنده خواهد ماند.

یادش گرامی، راهش پر رهرو! 🔥