"دادا"ی زندان‌ها؛ یوسف یعقوبی، صدای مقاومتی که حتی شکنجه هم نتوانست خاموش کند

 

محل تولد: رودبار الموت

شغل: -

سن: ۳۳

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: کرج

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

یوسف یعقوبی در سال ۱۳۳۴ در منطقه رودبار الموت از توابع استان قزوین چشم به جهان گشود. پس از طی دوران ابتدایی و متوسطه، موفق به دریافت دیپلم شد و وارد بازار کار گردید. اما زندگی‌اش فقط به تلاش برای معاش خلاصه نشد. او از همان دوران دبیرستان با مسائل سیاسی آشنا شد و ریشه مشکلات مردم را در سلطه دیکتاتوری شاهنشاهی می‌دید.

در جریان خیزش مردم ایران علیه سلطنت، یوسف به امید رهایی ملت از یوغ استبداد، فعالانه در تظاهرات‌ها و قیام‌ها شرکت کرد. در همین مسیر بود که با نام و مرام شهیدان سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد.

با پیروزی انقلاب، وقتی به چشم خود دید که چگونه خمینی و باندهای چماقدارش آزادی‌ها را سرکوب می‌کنند، به حقانیت مواضع سازمان مجاهدین بیش از پیش پی برد. از آن پس، به عنوان یک هوادار پرشور در بخش کارگری سازمان در قزوین فعالیت‌هایش را آغاز کرد. در پخش نشریه، توزیع جزوات، تبلیغات انتخاباتی سازمان و اعتراضات خیابانی، همواره در صف اول بود.

در ماه‌های پرتلاطم سال ۱۳۶۰، یوسف در تمام تظاهرات‌های اعتراضی علیه سرکوب خونین آزادی‌ها شرکت داشت. هم‌رزمانش او را انسانی خون‌گرم، صمیمی، بی‌تکلف و همیشه شاداب می‌شناختند؛ کسی که به همه انرژی می‌داد.

با آغاز مبارزه مسلحانه پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، یوسف هم‌چون دیگر مجاهدان به زندگی مخفی روی آورد. اما پس از مدتی، هنگام انجام مأموریتی توسط پاسداران دستگیر و به شکنجه‌گاه‌های رژیم منتقل شد.

یوسف، به‌دلیل سوابق شناخته‌شده‌اش، تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت. اما شکنجه‌گران هیچ‌گاه نتوانستند او را بشکنند. در زندان، دوستانش او را با احترام "دادا" صدا می‌زدند. مقاومتش زبان‌زد همگان بود، و در عین‌حال با روحیه بالا و امیدبخش خود، به دیگران انگیزه و امید می‌داد.

یکی از همبندی‌هایش روایت می‌کند:

«وقتی در سال ۱۳۶۴ از زندان آزاد شدم، یوسف به من گفت: به خانواده‌ام بگو "من مقاومت کرده و می‌کنم؛ هیچ نگرانی نداشته باشید".»

پس از ۵ سال زندان و پایان محکومیت، یوسف آزاد شد. اما سکوت نکرد؛ بلکه برای پیوستن به سازمان از نو تلاش کرد. در سال ۱۳۶۶ همراه با جمعی از هواداران قصد خروج از کشور و پیوستن به مجاهدین در خاک عراق را داشت. در منطقه بلوچستان، هنگام عبور از پلیس‌راه، شناسایی و دستگیر شد و به زندان چوبیندر قزوین منتقل گردید.

شکنجه‌ها از سر گرفته شد، اما باز هم نتوانستند اراده‌اش را درهم بشکنند. او همچنان پای آرمان آزادی ایستاده بود. در بهار سال ۱۳۶۷، به‌دلیل همین ایستادگی، به زندان گوهردشت کرج منتقل شد.

و سرانجام... در تابستان ۱۳۶۷، در بحبوحه‌ی قتل‌عام زندانیان سیاسی، مجاهد سرموضع، یوسف یعقوبی، در کنار هزاران یار دیگر، به‌سربلندی سر داد و جاودانه شد.

نامش ماند، راهش روشن‌تر از همیشه ادامه دارد.

با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96