داوود کریم‌آبادی؛ مجاهد خلق سربدارِ قتل‌عام ۶۷

 

محل تولد: کریم آباد - گرگان

سن: ۲۶

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: تهران

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

محل زندان: اوین

داوود کریم‌آبادی، فرزند کریم‌آبادِ گرگان، از همان سال‌های نخستین جوانی با انتخابی آگاهانه راه مجاهد خلق را در پیش گرفت؛ راهی سرشار از ایمان، شور، و تعهد به آزادی مردم ایران. با دیپلمی که در دست داشت و قلبی لبریز از آرمان، در فاز سیاسی هواداری، در رژه‌های میلیشیا و سخنرانی‌ها حضوری فعال و پرشور داشت و هر قدمش نشانی از پایبندی به مقاومت سازمان‌یافته بود.

با گسترش موج سرکوب در سال ۱۳۶۰، به دلیل شناخته‌شدن و تهدید دائمی دشمن ضدبشر، راهی مشهد شد؛ آنجا کار کرد، زیست، و لحظه‌ای از پیگیری مأموریت آزادی‌خواهانه‌اش دست نکشید تا سرانجام روند خروجش فراهم شد. در سال ۱۳۶۴ از کشور خارج گردید و در آن سوی مرزها در فعالیت‌های مالی و اجتماعی سازمان مشارکتی پرتلاش داشت. اما روح داوود در قالب کار اداری نمی‌گنجید؛ او دل در گرو میدان نبرد آزادی داشت.

به منطقه نزد رزمندگان مجاهد خلق رفت و از همان‌جا مأموریتی خطیر بر دوش او گذاشته شد: بازگشت به قلب میهن اشغال‌شده. داوود این مأموریت را بی‌درنگ پذیرفت. اما در ورامین، هنگام ورود، با پاسداران ضدبشر درگیر شد؛ در نبردی نابرابر زخمی گردید و به اسارت درآمد. دشمن او را به اوین منتقل کرد؛ جایی که هزاران مجاهد خلق با سرفرازی و استقامت، تاریخ آزادی را رقم زدند.

داوود کریم‌آبادی، این جوان ۲۶ سالهٔ دلیر، سرانجام در قتل‌عام ۱۳۶۷، در تهران، سربدار شد؛ اما شکوه ایستادگی‌اش در حافظهٔ مقاومت باقی ماند. او رفت، اما راهش به‌مثابه پرچمی برافراشته در باد آزادی، زنده و پایدار ماند.